کتاب نیمه ی تاریک ماه

میگویم، چرا یکی زنگ نمی زند بگوید: «فضل الله خان، اولین دندان پسرم، کیومرث، همین امروز نیش زد»؟ می شنوی امینه آغا؟ اینها، همه شان، فقط بلدند نفوس بد بزنند؛ ناله کنند که: عمه جانم فوت کرده. دنده هام، این دندۀ راستم، اینجا درد می کند؛ آن وقت من حرفی نمی زنم. چندین و چند سال است - می شنوی زن؟ - پای راستم دائم، انگار که گر گرفته باشد، می سوزد؛ اما من حرفی نمی زنم. رفیق راه پیری من است این درد. گفتن ندارد.به قول استاد: «کلوخۀ غم را باید به آب دهان خیس کرد و به زبان هی چرخاند و چرخاند و بعد فرو داد.» گفتن ندارد. (برگرفته از کتاب)