کتاب خاطرات یک دیوانه و داستان های دیگر

از نوع دوستان سخاوتمند که جز راه و دبستان گواهی برای اثبات پیشرفت خرد ندارند،خواهم پرسید ،از این عالمان شاد اگر داستانم را خوانده باشند ،خواهم پرسید چه مرهمی برای درد هایی که پیش چشمشان آورده ام،دارند؟هیچ ،جز این است ؟و خواهند گفت جبر،البته اگر این واژه را در خاطر داشته باشند.تقصیر بر گردن این قدرت قهار شوم و راز آلود است که با انسان متولد می شود،حتی پس از نابودی او نیز با پر جا می ماند،در کمین تمام قرن ها و امپراتوری ها می نشیند و با بی رحمی تمام می خندد و فلسفه و انسان ها را تماشا می کند که در سفسطه هایشان به خود می پیچند تا وجودش را انکار کنند،اما چون هیولایی که با جمجمه ها بازی می کند،تمام انسان ها را در دستان پولادین خویش می فشارد.