اگزیستانسیالیسم از مسائل روشنفکری جدایی ناپذیر است و در کشور ما مساله تجدد و روشنفکری بدترین پاسخ ها را گرفته است. گریز از کار و مسئولیت, تن آسایی و خویشتن پروری, لغزش به سراشیبی تجمل گرایی و هوس, بی ایمانی و سست عنصری, به شوخی گرفتن مسائل جدی, پذیرفتن بندگی درهم و دینار, یار دارا بودن و دل با سکندر داشتن, و در حد اعلای سالم ماندن. در گرمخانه درون خزیدن و بی تکاپو به امید فردا نشستن. اینهاست پاسخ ما به مسائل روشنفکری قرن بیستم. از این حقیقت که روزگار نامساعد اس, بهانه ای بزرگ برای توجیه کاهلی ها و سست عنصری ها می سازیم, بی آنکه یک دم به تاثیر کوشش های هنری و فرهنگی ارزش قائل شویم: سستی نیاز به اندیشه ندارد. در برخی از این گمراهی ها, این آلودگی ها با نام مقابله با سرنوشت و عصیان و طغیان و مبارزه با ابتذال مزین می شود. پس بهتر است که اگزیستانسیالیسم واقعی را مستقیما و بی واسطه ی پوشش های ادبی بشناسیم.
امتیاز کاربران به: کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر
برای ثبت نظر، لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.