کتاب انجمن شاعران مرده

به خاطر این که روزی غذای کرم ها خواهیم شد.چون شماری محدود از بهار و تابستان و پاییز را تجربه خواهیم کرد.باورش سخت است اما روزی از نفس خواهیم افتاد,تن مان سرد خواهد شد و خواهیم مرد.به چهره ی این مرد های جوان نگاه کنید,آیاچشمان شان مثل شما پر ازامید نیست؟حالا بگویید این اامیدها و لبخند ها کجا رفته اند؟حالا هر کدام غذای گل های نرگس شده اند,به زمزمه شان از پشت قاب عکس ها گوش کنید که از ورای گذشته با شما حرف می زنند. دم را غنیمت بشمار.زندگی ات را فوق العاده کن.