کتاب ویرجینیا وولف(زندگینامه)

در نوشتن هم من می خواهم زیبایی را بیان کنم.اما زیبایی(تناسب ؟) زندگی و جهان را در حرکت... من به زیبایی متفاوتی می رسم,به وسیله بی نهایت نا هماهنگی به تناسبی دست پیدا می کنم,همه ی جا پاهای گذر ذهن را در جهان نشان خواهم داد و سر انجام به نوعی کل ساخته شده از اجزا لرزان دست مس یابم.برای من این فرایند طبیعی به نظر می رسد.پرواز ذهن... اگر آزادی و شهامت آن را داشته باشیم که هر چه فکر می کنیم بنویسیم, اگر قدری از اتاق نشیمن عمومی بگریزیم و انسانها را نه فقط در ارتباط با یکدیگر بلکه در ارتباط با واقعیت ببینیم ,همینطور آسمان و درختها را و هر آنچه به خودی خود هست. اگر بتوانیم از ورای لولو خوره ی میلتون نگاه کنیم,زیرا هیچ انسانی قادر نیست این منظره را نادیده بگیرد اگر با واقعیت روبه رو شویم,زیرا واقعیت این است که کسی وجود ندارد که به او تکیه کنیم و ما تنها هستیم و با دنیای واقعی سر وکار داریم نه فقط با دنیای زنان و مردان,در این صورت فرصت لازم فراهم خواهد شد و شاعر مرده ,خواهر شکسپیر ,قالبی را که بار ها تهی کرده اشغال خواهد کرد و مانند برادر خود از زندگی شاعران گمنامی که پیشکسوت او بوده اند جان می گیرد و متولد می شود. اما بدون این آمادگی ,بدون این تلاش از جانب ما ,بدون این عزم که وقتی دوباره متولد شد امکان زندگی کردن و سرودن اشعارش را پیدا کند نمی توانیم منتظر آمدن او باشیم زیرا امری محال است.با این حال من عقیده دارم اگر به خاطر او کار و تلاش کنیم ,خواهد آمد و این کار و تلاش حتی در فقر و گمنامی ، به زحمتش می ارزد.